In rouw en eerbied

Muziek: B. Huijbers

Tekst: Huub Oosterhuis

 

In rouw en eerbied zijn wij hier bijeen

om kracht en troost en om geloof verlegen.

Een zeer geliefde mens ging van ons heen,

een die ons was, en blijven zal tot zegen.

Wij blijven achter, maar toch niet alleen,

in liefde komen wij elkaar weer tegen.

 

Mijn dagen zijn door twijfel overmand,

ik ben gevangen in mijn onvermogen.

Hebt Gij mijn naam geschreven in uw Hand?

Zult Gij mij bergen in uw mededogen?

Mag ik nog levend wonen in uw land?

Mag ik nog eenmaal zien met nieuwe ogen?

 

U  Eeuwige, die bron van leven zijt,

van leven om het met elkaar te delen.

Gij wilt ons aan de toekomst toegewijd,

dat wij de minste mens zijn toegenegen.

U kent de mens van tijd en eeuwigheid,

laat onze doden leven in uw Zegen.